🐡 Akcja Czarnocin Kamienie Na Szaniec

Zobacz Kamienie na szaniec Aleksander Kamiński w najniższych cenach na Allegro.pl. Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. Kamienie na szaniec - Aleksander Dawidowski "Alek " Dryblas z bujną, płową czupryną, niebieskooki i wiecznie uśmiechnięty - tak z reguły otoczenie postrzegało Alka Dawidowskiego. Jedno z dwojga dzieci zamożnych rodziców, z którymi zamieszkiwał na Żoliborzu, był zarówno z rodzicami, jak i z siostrą niezwykle silnie związany. Plan wydarzeń. Kamienie na Szaniec Ustawianie w kolejności. wg Msiwirska. Podsumowanie "Kamieni na szaniec" Odkryj karty. wg Lozu. Klasa 8 Polski. Bohaterowie "Kamieni na szaniec" Sortowanie według grup. wg Weronikawieczor. Klasa 8 Polski. Przydatność 75% Zadania dywersyjne Grup Szturmowych w książce "Kamienie na szaniec". do zadań działań dywersyjnych należało między innymi: 1.Wykolejenie pociągu wiozącego niemiecki sprzęt wojenny-akcja w okolicach Kraśnika. 2.Akcja pod Arsenałem-odbicie Rudego. 3.Wykonanie wyroków śmierci na Schultzu i Langem. 4.Odbicie Opis. Akcje dywersyjne - „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Opis. W akcjach dywersyjnych Alek, Rudy i Zośka brali udział od końca 1942 roku, kiedy wstąpili w szeregi Grup Szturmowych. Pierwsza z akcji odbyła się w Sylwestra 1942 roku, a brali w niej udział Rudy i Zośka. W kilku miejscach, m.in. koło Kraśnika, zostały Kamienie na szaniec Audiobook – pobierz całość (download). Jeżeli zamiast czytać lekturę przez kilka dni chcesz wykorzystać każdy wolny czas lub np. codzienną drogę do szkoły do poznania treści lektury to audiobook będzie dla Ciebie najlepszym rozwiązaniem. Poniżej znajdziesz link do książki audio Kamienie na Szaniec w Jedynie wyjątkowo przenosi się w miejsca akcji dywersyjnych, w których biorą udział główni bohaterowie utworu: okolice Kraśnika (akcja wysadzenia torów kolejowych), Celestynów (akcja odbicia więźniów), Czarnocin (akcja wysadzenia mostu), Sieczychy (atak na posterunek żandarmerii). 3. Ginie trzech ludzi jadących samochodem na akcje. 4. Magazynier nie stawia się na czas i póżno wydaje Zośce amunicję. 5.Na skutek braku planu trasy - Zośka błądzi. 6.Przybywa do Czrnocina zbyt późno. 7. Pociąg przejeżdża nietknięty. 8.Polacy jedynie uszkadzają most. 9.W drodze powrotnej samochód wpada do rou - są ranni. Akcja w Celestynowie "Kamienie na szaniec" - opis sytuacji. Jedna z wielu akcji przeprowadzonych przez chlopcow z "Szarych Szeregow",byl atak na niemiecki pociag przewozacych wiezniow z Majdanka do Oswiecima.Wpogodna noc,okola 21.00 w poblizu stacji kolejowej Celestynow,pojawili sie chlopcy z oddzi 19Yi8x. Streszczenie Autorem powieści jest Aleksander Kamiński. Została ona wydana w 1943 r. i jest oparta na prawdziwych wydarzeniach z lat 1939-1943. Opowiada ona historię: Tadeusza Zawadzkiego ps. “Zośki” Jana Bytnara ps. “Rudy” Macieja Dawidowskiego ps. “Alek” oraz wielu innych chłopców. Główni bohaterowie utworu byli uczniami Gimnazjum im. Stefana Batorego oraz należeli do drużyny harcerskiej „Buki”. W maju 1939 r. zdali maturę. Pierwsze dni września 1939 r. brutalnie przerwały ich marzenia i plany na przyszłość. Wraz z innymi harcerzami wyruszyli na wschód. Dowodził nimi drużynowy Leszek Domański, pseudonim Zeus. Przez kolejne kilka tygodni nieśli pomoc rannym uchodźcom. Na drogach panował chaos i popłoch. W końcu powrócili do Warszawy, która była okupowana przez Niemców. W czerwcu 1940 r. aresztowali i rozstrzelali oni ojca Alka, który był dyrektorem fabryki broni. Młodzi harcerze postanowili stawiać opór okupantowi. Początkowo połączyli siły z lewicową organizacją PLAN. Po jakimś czasie postanowili jednak ją opuścić, gdyż nie podzielali jej celów partyjno-politycznych. Następnie drużyna “Buków” przyłączyła się do akcji Małego Sabotażu prowadzonej przez tajną organizację “Wawer”. Mały sabotaż polegał na pisaniu antyhitlerowskich haseł na murach, wysyłaniu ostrzeżeń, ośmieszaniu zarządzeń okupanta i dezorganizowaniu jego akcji propagandowych. Miał duże znaczenie psychologiczne – jego celem było utwierdzenie ludności o istnieniu i działaniu ruchu oporu oraz o możliwości zwycięstwa pomimo niemieckich represji. „Chodziło o to, by Niemiec widział i czuł, że pobity kraj nie został pokonany, że go jako okupanta nienawidzi. Chodziło o to, by dręczyć i niepokoić nieprzyjaciela unaocznianiem mu, że istnieją podziemne siły polskie, w każdej chwili gotowe do wyjścia na świat i do odwetu”. Jedną z wielu rodzajów akcji, jakie przeprowadzili było zrywanie ogromnych niemieckich flag. W tym zadaniu prześcigali się Alek i Rudy a dowodził nimi Zośka, który był komendantem jednego z szesnastu rejonów Wawra. Trudna sytuacja materialna w okupowanej Warszawie sprawiła, że chłopcy musieli pomagać rodzinom w finansowym utrzymaniu. Zaczęli więc wykonywać różnego rodzaju prace. I tak Zośka założył wytwórnię marmolady, Rudy udzielał korepetycji, Alek jeździł rikszą a potem pracował na wsi jako drwal. Ponadto zorganizowali tajne nauczanie matematyki i fizyki, czyli tzw. komplety, które oczywiście były nielegalne. Brali też udział w dyskusjach historycznych i światopoglądowych. “W tym też czasie Zośka, Alek, Rudy i kilku innych -wstąpiło do Szkoły Budowy Maszyn im. Wawelberga. Uczyli się starannie, choć nie była to szkoła, do której by uczęszczali w czasach normalnych. W każdym jednak razie była to szkoła i normalna nauka. Dawała więcej niż komplety, szczególnie gdy się lekcje uzupełniało samokształceniem i „naciągało” profesorów na dodatkowe wyjaśnienia.” W dni świąteczne, takie jak 3 maja i 11 listopada, chłopaki rozwieszali polskie flagi i wypisywali na murach “Polska zwycięży!”. Ryzykowne akcje cementowały przyjaźń między nimi. Tym większy przeżyli szok, gdy Jacek Tabęcki wpadł i trafił do Oświęcimia, gdzie niedługo potem zginął. Jedną z głośniejszych akcji Wawra była tzw. “kopernikowska afera”. Po zajęciu Warszawy, Niemcy zasłonili napis “Mikołajowi Kopernikowi – Rodacy”, który widniał pod pomnikiem słynnego astronoma. Jako że zbliżał się dzień 19 lutego, a więc rocznica urodzin Kopernika, Alek postanowił uczcić ten dzień odsłonięciem napisu. Problem polegał na tym, że Niemcy zasłonili go grubą mosiężną płytą przytwierdzoną ogromnymi śrubami. Ponadto pomnik znajdował się w fatalnym miejscu – naprzeciwko Komendy Głównej granatowej policji. Gdy nadszedł dzień akcji, Alek był zestresowany. Mimo przechodzących wkoło ludzi odkręcił wszystkie cztery śruby. Był zaskoczony, że nikt nie zwracał na niego uwagi. Gdy płyta z hukiem odpadła, szybko uciekł jak najdalej od pomnika. Ku jego zdumieniu, żaden wartownik z komendy tego nie zauważył. Postanowił więc wykorzystać tę sytuację. Powrócił pod pomnik i zabrał ciężką płytę i ukrył ją gdzieś w zaspie. Parę dni później wraz z innymi kolegami wywieźli ją stamtąd i ukryli. Akcja odbiła się głośnym echem. Alek brał udział w wielu innych sabotażach. Niestety wskutek pewnej nieostrożności, na jego ślad wpadło Gestapo. Gdy weszli do jego domu, nie zastali go i aresztowali bliską mu osobę. Alek musiał uciekać na wieś i tam się ukrywać. Czas ten spędził u swojej narzeczonej, Basi Sapińskiej. Była końcówka roku 1942, gdy niemiecka ofensywa zatrzymała się na Stalingradzie. Losy wojny zaczęły się odwracać i dlatego w Polsce Komenda Sił Zbrojnych postanowiła nasilić akcje dywersyjne. W ramach Szarych Szeregów utworzono grupy szturmowe, do których weszli Alek, Zośka i Rudy. Jedną z ich akcji było wysadzenie torów, przez co niemieckie pociągi jadące na front nie mogły dostarczyć tam potrzebnego sprzętu. W Warszawie podczas jednej z licznych łapanek, został schwytany Alek. Na szczęście wyskoczył on z jadącego samochodu i zdołał uciec. Tego samego dnia aresztowania uniknął Rudy, który zjechał po linie z okna na tyłąch domu. Niestety podczas innej akcji Rudy został ranny, lecz szczęściem w nieszczęściu, rana była niegroźna. W marcu 1943 r. Gestapo aresztowało Heńka, w którego notatkach znajdował się adres Rudego, który również został aresztowany. Mimo straszliwych tortur, chłopak nikogo nie wydał. Tymczasem jego koledzy planowali go odbić. Na pierwszą akcję “góra” nie wyraziła zgody. Do kolejnej próby odbicia Rudego doszło 26 marca 1943 r., gdy przewożono go wraz z innymi więźniami na Pawiak. Akcja miała miejsce pod budynkiem Arsenału, dlatego nazwano ją “akcją pod Arsenałem”. Dowodził nią Stanisław Broniewski, ps. Orsza. Samochód, który przewoził więźniów został zaatakowany przez Zośkę, Alka i innych kolegów. Udało im się uwolnić Rudego i 25 innych więźniów. Niestety w akcji ranny został Alek. Mimo natychmiastowej operacji, rana postrzałowa brzucha okazała się śmiertelna. Stan Rudego również był beznadziejny. Podczas przesłuchań był tak skatowany, że nie miał szans na przeżycie. Przed śmiercią poprosił aby zadeklamowano mu Testament mój, Juliusza Słowackiego. “Zapanowała cisza. Czarny Jaś starając się opanować głos, mówił Testament. Rudy trzymał w dłoni rękę Zośki i szeptem powtórzył sinymi wargami jedną ze zwrotek: Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadzieiA kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec… Rudy i Alek umarli tego samego dnia. Śmierć ich wywarła wstrząsające wrażenie na braterskim gronie przyjaciół. Zbyt wielka była poprzednio radość z odzyskania Rudego.” W odwecie za skatowanie Rudego, wydano wyroki śmierci na jego oprawców: Schultza i Langego, które wykonano jakiś czas później. Miesiąc po tych wydarzeniach wybuchło powstanie w getcie warszawskim. Chłopaki nieśli pomoc walczącym Żydom i przekazywali im swą broń. Śmierć przyjaciół fatalnie wpłynęła na stan psychiczny Zośki, który czuł się współodpowiedzialny za ich cierpienia. Wyjechał na wieś i zaczął pisać wspomnienia, które zatytułował Kamienie rzucone na szaniec. To na ich podstawie Aleksander Kamiński napisał książkę Kamienie na szaniec. Po jakimś czasie Zośka powrócił do stolicy, gdzie został odznaczony Krzyżem Walecznych „za wyróżniającą się służbę żołnierską w szeregach wojska w konspiracji”. Również Rudy został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych, a Alek orderem Virtuti Militari. Po powrocie Zośka został przydzielony do zorganizowania kolejnej akcji odbicia więźniów przewożonych z Majdanku do Oświęcimia. Akcja miała miejsce w Celestynowie i przebiegła pomyślnie mimo, iż w niedużej odległości od nich znajdował się pociąg pełen niemieckich żołnierzy. Latem 1943 r. Niemcy wpadli na trop tajnego magazynu broni, gdzie zastali Wróbla i jego brata. Zawiązała się walka, w której Wróbel przy pomocy butelki z benzyną i granata pokonał 5 policjantów. W dalszej części książki opisana została niezwykle pechowa akcja pod Czarnocinem, która była dowodzona przez Zośkę. Jej celem było wysadzenie niemieckiego pociągu z amunicją. Najpierw w strzelaninie zginęło trzech kolegów Zośki. Pociąg nie został wysadzony, gdyż Zośka pomylił drogę i przyjechał za późno. Ostatecznie uszkodzono jedynie most. W drodze powrotnej dywersanci mieli wypadek – auto na zakręcie wypadło z drogi i dachowało. Kierowca był ciężko ranny. Zapakowano go do auta, którym jechał Zośka. Trzej inni szturmowcy musieli wracać pieszo i osłaniać konwój z rannym. Niestety rankiem natknęli się na niemiecki patrol. W potyczce zginęli Felek Pendelski, Andrzej Zawadowski (ps. Gruby) oraz Maciek. “Czarnocin – była to jedna z najbardziej pechowych i ciężkich robót Zośki. Drogo kosztowała – dała małe wyniki. Ale na wojnie – jak na wojnie! Żadne wojsko nie idzie od zwycięstwa do zwycięstwa.” Po tej akcji Zośka znowu miał poczucie winy. Pewnego dnia został aresztowany na ulicy. Aby nie wydać żadnych informacji zjadł kartkę z danymi do fałszywej karty rozpoznawczej, którą miał wręczyć łącznikowi. Tydzień później, dzięki pomocy przyjaciół, opuścił więzienie. Mijał czas a Zośka został przydzielony do kolejnej akcji, która okazała się jego ostatnią. Miano zlikwidować 10 posterunków niemieckiej żandarmerii. Zośka dowodził akcją we wsi Sieczychy. Atak był doskonale przygotowany i akcja zakończyła się likwidacją posterunku. W walce zginął tylko jeden szturmowiec – Zośka, który jako pierwszy wpadł na posterunek. Książkę kończą słowa: “Walka trwa. Trzeba przerwać tę opowieść. Opowieść o wspaniałych ideałach BRATERSTWA i SŁUŻBY, o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i PIĘKNIE ŻYĆ.“ InneCharakterystyka AlkaGeneza tytułu „Kamieni na szaniec”Biografia Aleksandra KamińskiegoSzczegółowe streszczenie „Kamieni na szaniec”Charakterystyka RudegoGeneza „Kamieni na szaniec”„Kamienie na szaniec” - krótkie streszczenieCharakterystyka ZośkiAkcja pod Arsenałem – streszczenieDokument epoki, czyli problematyka „Kamieni na szaniec”Charakterystyka pozostałych bohaterów „Kamieni na szaniec”Gatunek literacki, narracja, język i styl „Kamieni na szaniec”„Kamienie na szaniec” - plan wydarzeńSzczegółowy plan wydarzeń „Kamieni na szaniec”Losy Macieja Aleksego Dawidowskiego („Glisty”, „Alka”, „Kopernickiego”, „Koziorożca”)Wartości artystyczne argumentem za ponadczasowością „Kamieni na szaniec”Losy Jana Bytnara („Rudego”, „Janka”, „Krokodyla”)Krytyka literacka o „Kamieniach na szaniec”Słowniczek najważniejszych pojęć związanych z „Kamieniami na szaniec”Losy Tadeusza Zawadzkiego („Zośki”, „Tadeusza”, „Kotwickiego”, „Kajmana”, „Lecha Pomarańczowego”)BibliografiaNajważniejsze cytaty „Kamieni na szaniec”Czas i miejsce akcji „Kamieni na szaniec”Kalendarium twórczości Aleksandra Kamińskiego Autor: Aleksander Kamiński Tytuł: „Kamienie na szaniec” Pierwsze wydanie: 1943 rok Druga wersja, znana dziś: 1945 rok Główni bohaterowie: Jan Bytnar („Rudy”, „Janek”, „Krokodyl”), Maciej Aleksy Dawidowski („Glizda”, „Alek”, „Kopernicki”, „Koziorożec”), Tadeusz Zawadzki („Zośka”, „Tadeusz”, „Kotwicki”, „Kajman”, „Lech Pomarańczowy”) Pozostali bohaterowie: Jerzy Zborowski „Jeremi”; Leopold Stanisław „Leopold”, „Rafał”; Tadeusz Mirowicz, „Oracz”; Ryszard Wesoły. „Rysiek”; Feliks Pendelski, „Felek”; Jan Gutt; Wacław Dunin - Karwicki, „Luty”; Maciej Bittner, „Maciek”; Jerzy Tabor „Pająk”; ksiądz Jan Zieja; Eugeniusz Koecher „Kołczan”; Hanna Zawadzka; Andrzej Romocki, „Morro”; Anoda - Jan Rodowici; „Kadłubek” - Witold Bartnicki; „Kuba” - Konrad Okolski; Słoń - Jerzy Gawin; Wesoły - Zygmunt Kaczyński; Heniek - Henryk Ostrowski; Józef Edward Abramowski; Stanisław Pigoń; Oliwa - Jan Wojciech Kiwerski; Jerzy - Ryszard Bialous; Halina Glińska; Barbara Sapinska-Eytner; Radlewicz - Stefan Mirowski; Maria Dawtowska; Jędruś - Władysław Jasiński; Pan Janek- Jan Rouman; Andrzej Makólski (w tekście błędna pisownia nazwiska), „Mały”. „Jędrek”; Urka - Urszula Głowacka-Plenkiewicz; Lechosław Zieliński; Jan Błoński „Novak”, „Sum”; Jerzy Drewnowski; Juliusz Dąbrowski; Kazimierz Andrzej Kot; Jerzy Masiukiewicz „Mały”; Tabęcki Jacek; Ojciec Zośki- Józef Zawadzki; Czarny Jaś- Jan Wuttke; Zeus - Leszek (Lechoźlaw) Domański; Andrzej Zawadowski, „Grubas”, „Gruby”; Stanisław Broniewski, „Stefan Orsza”, „Witold”, „K. Krzemień” Czas akcji: trzy lata, dokładnie od czerwca 1939 roku do 21 sierpnia 1943 (śmierć Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”) Miejsce akcji: głównie Warszawa, ale i Beskidy Śląskie, Celestynów, Czarnocin, okolice Kraśnika, Olesinek, Sieczychy, Włodawa. Gatunek literacki: literatura faktu z cechami powieści autobiograficznej oraz reportażu, elementami opowieści oraz elementy gawędy harcerskiej„Kamienie na szaniec” należą do literatury faktu, „beletryzacja ma w nich charakter bardzo subtelny, a głównym celem pisarza jest stworzenie wiarygodnej relacji o ludziach i wydarzeniach prawdziwych” (Krystyna Heska-Kwaśniewicz) Kompozycja: siedem tytułowanych rozdziałów (SŁONECZNE DNI, W BURZY I WE MGLE, W SŁUŻBIE MAŁEGO SABOTAŻU, DYWERSJA, POD ARSENAŁEM, CELESTYNÓW, WIELKA GRA) Wątki: losy Alka, Rudego i Zośki, ich walka z okupantem oraz ogólnie dojrzewanie młodzieży polskiej w czasach serwisu: kontakt | polityka cookies IMIĘ I NAZWISKO LICZBA PUNKTÓW OCENA 1. Do podanych pseudonimów dopisz prawdziwe imiona i nazwiska: ZOŚKA - ...................................................................................... ALEK - ......................................................................................... RUDY - ........................................................................................ 2. Rozwiąż następujące skróty: AK -.. ............................. GS -.. ............................. 3. Narysuj znak Polski Walczącej 4. Z podanych utworów podkreśl ten, do którego nawiązuje tytuł książki "Reduta Ordona" "Śmierć pułkownika" "Moja piosnka II" "Testament mój" 5. Na czym polegała akcja fotograficzna Wawra ? ............................................................... ............................................................... ............................................................... ............................................................... 6. Podaj slogan związany z sabotażem kin. ............................................................... .............................................................. ............................................................. ............................................................. 7. Kto był rekordzistą w malowaniu żółwi ? ............................................................. ............................................................. ............................................................. ............................................................. 8. Kto jako pierwszy rozpoczął zrywanie niemieckich flag w Warszawie ? ............................................................. ............................................................. 9. Co to było "wieczne pióro" Rudego ? ............................................................. ............................................................. ............................................................. 10. Komu i za co nadano pseudonim honorowy "Kopernik" ? ............................................................. ............................................................. 11. Kto był właścicielem skórzanej kurtki ? (Podkreśl właściwą odpowiedź) a) Alek b) Słoń c) Zeus 12. Świadkiem jakich wydarzeń był warszawski Arsenał ? ............................................................. ............................................................. ............................................................. ............................................................. ............................................................. ............................................................. 13. Podaj przyczynę śmierci bohaterów a) Rudy - ................................................................................. b) Alek - .................................................................................. c) Zośka - ................................................................................ 14. Jakie odznaczenia nadano za akcję pod Arsenałem ? Alek -.. ........................................................ Zośka -.. ...................................................... Rudy -.. ....................................................... 15. Kto dowodził następującymi akcjami: Pod Arsenałem - ........................................................................... Celestynów - ................................................................................ Czarnocin - ................................................................................... Sieczychy - ................................................................................... DATA PODPIS NAUCZYCIELA PODPIS RODZICA KARTA ODPOWIEDZI Aleksander Kamiński "Kamienie na szaniec" - sprawdzian z treści. 1. Do podanych pseudonimów dopisz prawdziwe imiona i nazwiska: ZOŚKA - Tadeusz Zawadzki ALEK - Aleksy Dawidowski RUDY - Jan Bytnar 2. Rozwiąż następujące skróty: AK - Armia Krajowa GS -Grupy Szturmowa 3. Narysuj znak Polski Walczącej 4. Z podanych utworów podkreśl ten, do którego nawiązuje tytuł książki "Reduta Ordona" "Śmierć pułkownika" "Moja piosnka II" "Testament mój" 5. Na czym polegała akcja fotograficzna Wawra ? Wybijanie szyb u fotografów, którzy wystawiali zdjęcia niemieckich żołnierzy 6. Podaj slogan związany z sabotażem kin. Tylko świnie siedzą w kinie. 7. Kto był rekordzistą w malowaniu żółwi ? Rudy (ponad 80 w jeden wieczór) 8. Kto jako pierwszy rozpoczął zrywanie niemieckich flag w Warszawie ? Alek 9. Co to było "wieczne pióro" Rudego ? Urządzenie, za pomocą którego można było pisać farbą na wysokości 3-4 metrów 10. Komu i za co nadano pseudonim honorowy "Kopernik" ? Alkowi, za usunięcie niemieckiej płyty z pomnika 11. Kto był właścicielem skórzanej kurtki ? (Podkreśl właściwą odpowiedź) a) Alek b) Słoń c) Zeus 12. Świadkiem jakich wydarzeń był warszawski Arsenał ? Odbicie Rudego 13. Podaj przyczynę śmierci bohaterów: a) Rudy - zmarł na skutek katowania go przez gestapo b) Alek - zmarł na skutek odniesionych ran w czasie akcji odbicia Rudego c) Zośka - poległ pod Sieczychami 20 sierpnia 1943 r. 14. Jakie odznaczenia nadano za akcję pod Arsenałem ? Alek - Krzyż Virtuti Militari Zośka - Krzyż Walecznych Rudy - Krzyż Walecznych 15. Kto dowodził następującymi akcjami: Pod Arsenałem - Orsza (Stanisław Broniewski) Celestynów - Zośka Czarnocin - Zośka Sieczychy - Andrzej Morro Opracowanie: Hanka Wojcieszak-Blandzi ul. Chełmońskiego 8 63 - 300 Pleszew

akcja czarnocin kamienie na szaniec